Dervişlik Şiiri
Ey gönül sırrını sakın söyleme
Münafıklar atar tutarlar seni
Her vakit olanı halka söyleme
Bilmeyenler atar tutarlar seni
Bol bol zikir ile kalbini pakla
Tam zikir zamanı sen kalk şafakla
Ne bilir görürsen kalbinde sakla
Sonra deli diye gülerler sana
Herkesin yanında uzatma dilini
Allah’ın yoludur demezler yolun
Elin çeksin tesbih, söylesin dilin
Varsın kötü diye bilsinler seni
Eşine dostuna sırrını açma
Devam et yoluna kimseye bakma
Görüp bildiğini kalbinde sakla
Bir şey bilmez derviş dersinler seni
Sakın münafığa bildirme halini
Kıymetin takdir et gittiğin yolun
Halinden bilmese duymasın oğlun
Bu işin ecrinden düşürürler seni
Hizmet ettiğin bir Geylani sultan
Peşinde dolaşır o melun şeytan
Yardımcımız olsun ulu Mevla’m
Görenler divane sanırlar seni
Her gördüğün yeri aydınlık sanma
Sırrını söyleyip boş boğaz olma
Sakın gizli tutup kimseye deme
Yalancı deftere yazarlar seni
Eyer bilir isen bilene söyle
Daima zikrini kalbinde eyle
Zikrullah bir sırdır dışarı verme
Erenler dergâhtan atarlar seni
Cemilde neler var anlamaz herkes
Çalış hiç boş yere sarf etme nefes
Bu kadar yetişir artık sözü kes
Çalışırsan insan sayarlar seni
Aşık Derviş Cemil Akkaya